Οικονομίδης, Βασίλειος

(Βυτίνα, Γορτυνία 1814 – Αθήνα 1894). Έλληνας νομικός. Αφού ολοκλήρωσε τις νομικές σπουδές του στη Γερμανία, διορίστηκε το 1846 έκτακτος καθηγητής του ρωμαϊκού δικαίου στη νομική σχολή του Πανεπιστήμιου Αθηνών και το 1847 επίτιμος καθηγητής πολιτικής δικονομίας στην ίδια σχολή. Χρημάτισε επανειλημμένα πρύτανης και κοσμήτωρ και αποχώρησε από το πανεπιστήμιο το 1874. Παράλληλα υπηρέτησε ως δικαστικός και το 1861 προάχθηκε σε αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου. Μερικές από τις μελέτες του Ο. παρέμειναν κλασικές· μεταξύ αυτών μπορούν να αναφερθούν: Περί της σχέσης της δικαστικής εξουσίας προς την νομοθετικήν (1876), Περί των παρά Ρωμαίοις δικαιοπραξιών nexum και mancipatio (1891), Περί εισαγγελίας του Αττικού Δικαίου (πρυτανικός λόγος 1859-1860), Στοιχεία Αστικού Δικαίου: α) Γενικαί Αρχαί (1877, ανατύπωση το 1933 από τη β’ έκδοση του 1893), β) Εμπράγματα Δίκαια (τεύχος A’, 1879), γ) ένα τεύχος Ενοχικού Δικαίου (ανατύπωση το 1925), Εγχειρίδιο Πολιτικής Δικονομίας (επανειλημμένες εκδόσεις· τελευταία έκδοση, 7η, σε τρεις τόμους, από τους Μ. Λιβαδά και Λ. Γιδόπουλο το 1924-1926). Ο νομικός Βασίλης Οικονομίδης.